Tamara-in-Engeland!

Hoi hoi!

Het eerste gezin waarmee ik contact kreeg was het Nederlandse gezin. 4 dagen later kreeg ik een mail van Smart AuPairs met een link naar een nieuwe match. Ik logde in en klikte op de familienaam. (Voor nu even de familie D) Ik kwam op een pagina met wat informatie en kon doorklikken naar een brief. Een zelfde soort brief die ik moest schrijven, maar dan gericht aan een Au Pair. De brief was best lang, erg leuk om te lezen en ook wat er in stond sprak me erg aan. Als laatste stond het kopje Photos op me te wachten. Een meisje van 3 en een jongetje van 1, dat wist ik. Toen de foto's waren geladen maakte ik een geluid wat menig persoon aan het lachen zou hebben gekregen. "MAAAAAAAM, JE MOET ECHT EVEN KOMEN KIJKEN!" 2 schatjes, echt. En ook wat foto's van de erg vriendelijk ogende ouders.

Dus. Een erg leuke brief, leuke foto's, MAILEN. Ondertussen was ik dus bezig met het Nederlandse gezin, maar ik bleef maar zuchten als er weer geen mail was van de familie D. Toen kwam dus de afwijzing van het Nederlandse gezin en steeds meer familieprofielen die ik kon bekijken. Ik kon niet stil blijven zitten, dus ik bleef ook maar andere gezinnen mailen. Maar telkens geen reactie, van geen enkel gezin. Elke keer dat ik contact had met Smart AuPairs, bleef ik vragen of ze al wat hadden gehoord van de familie D. Nee, en ze hadden ook de telefoon niet opgenomen toen ze belden. Ondertussen heb ik ook een keer een familie af moeten wijzen. Het moet goed voelen. Je moet niet twijfelen. En vorige week, 3 weken na mijn eerste mail naar hun, kreeg ik dan EINDELIJK een mail van de familie D. Ze waren op vakantie. En ze wilden die avond heel graag contact met me hebben via een Skype call. Ik kon niet vrolijker worden dan dat ik toen was. Ik ging Skypen met het gezin waar ik al drie weken niet over op kon houden. En die middag kreeg ik ook een mail van een ander gezin dat graag de dag er na met me wilde bellen. Ik wist ineens wanneer de vakantie in Engeland voorbij was.

Het Skype gesprek met mevrouw D. Ik was nerveus, ja. Maar toen we eenmaal aan het praten waren, was dat zo weg. Het was heel ontspannen, gezellig en ik kreeg het gevoel dat ze positief over me was. Ik kon niet stoppen met glimlachen. Ze zou binnen 48 uur weer contact met me opnemen.

Die dag er na ging ik dus bellen met mevrouw B, van het andere gezin. Ook super gezellig, leuk en ontspannen. En toen moest ik in mijn hoofd al gaan bedenken wat ik zelf wilde. Want er was natuurlijk een kans dat ze me allebei een baan aan zouden bieden. Plusjes en minnetjes afwegen. Zucht. Lastig. Zondag kreeg ik het aanbod van de familie B al. Maar iets in me wilde wachten op wat de familie D zou zeggen. Stiekem wist ik het zelf dus al. Ik heb 3 weken lang "achter de familie D aangezeten". Als zij me de baan aan zouden bieden, zou ik voor hun gaan.

"Waarom wil je dat gezin zo graag?" vroeg mijn moeder telkens. Geen idee, het voelde gewoon al goed toen ik de brief las en de foto's zag. En na het Skype gesprek helemaal.

Gisteren kreeg ik de mail. "ZE WILLEN ME HEBBEN! ZE WILLEN ME HEBBEN!" Mijn vader sprong bijna de keuken uit, die wist gelijk waar ik het over had. Ik heb meteen gemaild dat ik heel graag de baan aanneem.

Meteen Travel Active en Smart AuPairs gemaild. En toen kwam misschien wel het lastigste. De familie B afmailen. Nee, dat was echt niet leuk. Maar wat moet, dat moet, dus heb ik een vriendelijke mail in elkaar gezet en de mail maar zo snel mogelijk verstuurd.

Het zoeken naar een gastgezin heeft me toch iets geleerd. Als je iets écht graag wil, geef niet op. Ik heb er 3 weken op moeten wachten, maar ga uiteindelijk toch naar het gezin waar ik het liefste heen wilde. Dus ook voor toekomstige Au Pairs: Krijg je maar geen mail terug? Heb wat geduld en stuur desnoods een extra mail er doorheen. Families kunnen op vakantie zijn en dan eindig je zo onderaan de stapel mails in de inbox!

Dus 19 of 20 september vertrek ik naar Londen om Au Pair te zijn van de familie D. Ik kan bijna niet meer wachten!

Oh ja, want ze wonen in Londen, dat had ik nog niet verteld. Hihi.

Nu is het tijd om alles te regelen. De vlucht, verzekeringen uitzoeken, een "Hoera-we-zijn-voorlopig-van-Tamara-af" feest plannen en morgen heb ik de voorbereidingsworkshop van Travel Active.

Exciting times.

Liefs,

Tamara

Tamara-in-Ierland?

Hoi hoi!

De afgelopen tijd zijn er heel veel mensen naar me toe gekomen met de vraag 'En? Ben je aangenomen?'

Met een enigzins sip gezicht heb ik telkens 'Nee' moeten antwoorden. Het gezin is gegaan voor de andere Au-Pair. Ze vonden me heel leuk, maar de andere Au-Pair was ouder en daar zochten ze wat meer naar. Die reden kwam niet totaal als een verrassing, aangezien in het profiel van de familie ook stond dat ze iemand zochten vanaf de 20 jaar. Balen, natuurlijk. Maar plenty of fish in the sea, right?

Maar nu, twee weken later, heb ik nog steeds geen gastgezin. Ik heb nog 2 gezinnen gemaild, maar ik heb nog niks van ze gehoord. Het Engelse bureau vertelde me dat er heel veel gezinnen op vakantie zijn en dat dat de reden is dat er even geen contact is. (Ze hadden ook al een aantal keer een gezin voor me gebeld, maar er werd niet opgenomen) Dat wacht ik dus even rustig af.

Gisteren kreeg ik een mail van Travel Active. In Ierland zijn heel veel gezinnen op zoek naar Au-Pairs. Dus vroegen ze of er interesse was in Ierland. Er zou nog wel worden doorgezocht in het land van je eerste keuze natuurlijk. Ierland, het land waar ik ook aan twijfelde in het begin. Ierland. WAAROM NIET?

Bijna direct heb ik terug gemaild dat ik het wel zag zitten en vandaag heb ik mijn aangepaste Dear Hostfamily brief opgestuurd. Vanavond heb ik al een mail gekregen van het Ierse Au-Pair bureau of ik Woensdag even met ze kon Skypen. Dat heb ik zeker.

Dus. Wie weet heet mijn blog over een paar weekjes wel Tamara-in-Ierland. Misschien heet het nog wel Tamara-in-Engeland. Spannend spannend.

Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs,

Tamara

Even voorstellen en vertellen

Hoi hoi!

Mijn naam is Tamara, ik ben 18 jaar oud en ik woon in Heelsum, vlakbij Arnhem. Ik ben net klaar met de HAVO en hoop begin september naar Engeland te gaan als Au-Pair. Ik hou van schrijven, zwemmen, voetballen, zingen (dat wil niet zeggen dat het goed klinkt), toneel spelen, films kijken, muziek luisteren en leuke dingen doen met vrienden. En bloggen, dat vind ik ook leuk om te doen! Daarom wil ik tijdens mijn avontuur een blog bijhouden voor iedereen die het wil lezen. Aangezien ik niet zo heel veel meer over mezelf kan vertellen nu, schrijf ik nu even over hoe alles tot nu toe is gegaan.

Al voordat ik had besloten dat ik voor een jaar als Au-Pair naar Engeland wilde, bekeek ik al blogs van meisjes die als Au-Pair in Engeland zaten. Na het lezen van heel veel blogs en de infodag van Travel Active wist ik het zeker. Ja, dit wilde ik gaan doen in mijn tussenjaar. Op de infodag heb ik me meteen ingeschreven en twee dagen later had ik het aanmeldingspakket al in mijn mailbox. Ik wist dat het veel invulwerk zou zijn en dat ik zeker weten zou vergeten om dingen er in te zetten, dus ik was heel blij dat ik een half jaar had om het in te vullen. Ook moest ik een Dear Hostfamily letter schrijven, 2 Child Care References in laten vullen, 1 Character Reference, kopieën maken van al m'n (zwem)diploma's en ik moest een fotoalbum maken op de computer. En alles moest in het Engels! Ja, het was wat werk, maar dat zorgde er wel voor dat het heel fijn was dat alles klaar was.

Maar toen, toen was het wachten op het telefoontje van de afdelingsleider van de HAVO. Persoonlijk wist ik vrijwel zeker dat ik het niet gehaald had en had me dan ook al ingeschreven op het MBO. Ik was dan ook heel verbaasd toen ik te horen kreeg dat ik met een herkansing gewoon kon slagen. En dat deed ik. Aangezien ik dat niet aan had zien komen, had ik mijn verklaring omtrent het gedrag nog niet aangevraagd. Terwijl dat onderweg was, heb ik het hele pakket naar Travel Active gestuurd. Zij hebben voor mij een interview en een voorbereidingsworkshop gepland.

Het interview via Skype was al heel snel. Er werden wat dingen gevraagd over mijn pakket en daarna werden er in het Engels wat vragen gesteld. Wat verwachtte ik ervan? Beschrijf jezelf in 3 woorden. Waarom ben jij een goede Au-Pair? Ik ben absoluut niet onzeker over mijn Engels, maar toch vond ik het super spannend. Gelukkig ging alles helemaal prima. Al heel snel kreeg ik te horen dat ik geaccepteerd was en kreeg ik contact met Smart AuPairs, een Engels Au-Pair bureau. Daarmee heb ik ook een interview gehad via Skype, wat ongeveer hetzelfde was als dat met Travel Active.

En nu, nu ben ik op zoek naar een leuk gastgezin. Gisteren ben ik bij een Nederlands gezin langs geweest dat net in Engeland woont, maar voor een weekendje hier nog even op vakantie is. Ik had al telefonisch contact met ze gehad en real life was het even gezellig. Zij hebben nog contact met een ander meisje en dinsdag hoor ik wie ze kiezen. HEEEEEL spannend dus!

Zo. Dit was mijn eerste blogpost.

Ik moet nog wel even iets verzinnen voor die banner, mhm.

Mocht je nou super geinteresseerd zijn in mijn avontuur, dan kun je e-mail achterlaten in de balk rechts en dan krijg je een mail als ik weer iets gepost heb of als ik hier foto's op zet.

Liefs,

Tamara