Hiii,

Sommige van jullie zullen het al op facebook gelezen hebben, anderen misschien niet. Morgen ga ik terug naar Nederland. En er is een kans dat ik ook niet meer terug kom hier. Boe, schrik, wat de fuck. Ja, inderdaad.

Vanwege plotselinge financiele veranderingen in het gezin, kan mijn host family niet langer betalen. Dat konden zij ook niet aan zien komen en ik voel me net zo rot voor hun als zij voor mij. Dinsdagavond na het eten vertelden ze me het en ik kon gewoon aan ze zien en horen dat zij het ook verschrikkelijk vinden. Ze vertelden namelijk ook dat ze me geweldig vonden en dat ze heel graag referenties willen geven als ik naar een ander gezin op zoek ga. Nadat ik van de schrik bekomen was, heb ik besloten naar huis te gaan om daar verder te kijken.

Op het moment weet ik nog niet wat ik ga doen. Ga ik naar een ander gezin? Ga ik in Februari studeren? Wat in de tussentijd? Lastig, lastig, lastig.

Dus gisteren en vandaag ben ik gewoon de stad in gegaan en heb ik veel geld uitgegeven.

En morgen vlieg ik naar huis.

Ja, heel gek om dit nu, terwijl ik hier nog net geen 3 weken ben, te typen.

Maar anyways, ik heb 3 GEWELDIGE weken gehad. Ik heb voor mezelf echt het gevoel dat ik iets volwassener ben geworden (dat ging best snel. wow) Ik kan de was doen. Ik kan een buggy de bus in tillen. En ik voel me op andere vlakken ook beter. Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen. En ik ben erachter gekomen dat hier in Engeland mensen mijn jurkje met katjes nóg leuker vinden dan de mensen in Nederland.

Ik heb niet zo veel meer te vertellen dan dit, sorry. Natuurlijk laat ik jullie volgende week wel weten wat ik ga doen!

OH JAWEL IK HEB WEL WAT TE VERTELLEN.

Mijn haar is donker roodbruin, haha!

Liefs,

Tamara