Lieve, lieve allemaal!

Sorry voor het niet bloggen gisteren en eergisteren, maar ik kon zaterdag om half 10 m'n ogen al niet meer open houden. Gisteren was ik ook kapot. Nu ben ik vol energie! Bereid je voor op veel leeswerk!

Zaterdag 20 september.

6 uur 's ochtends zaten we (pap, mam, ukkie, mijn oom en ik) in de auto richting Schiphol. Was ik nerveus? Ja, best wel. Als je met het vliegtuig reist kan er zo veel mis gaan. Vertraging, je vlucht missen, bagage kwijt, omgeroepen worden, je paspoort of ticket kwijtraken, ga maar door. Als ik op vakantie ga, maakt dat me allemaal niet enorm veel uit. Het is maar vakantie, de reisorganisatie regelt wel iets. Nu was dat niet zo. Met twee grote koffers en een enorme handbagage tas kwamen we aan op Schiphol, zo'n 2,5 uur voordat m'n vliegtuig zou gaan vliegen. Toen we het eerste bord tegen kwamen, had mijn vlucht 1,5 uur vertraging. Okay, prima. Mijn Host Family een e-mail gestuurd, koffers weggebracht, toch maar richting de douane. Ik wilde niet tegen het "afscheid" op zitten te hikken. Er zijn wat traantjes over wangen gelopen, maar uiteindelijk kon ik met droge wangen mijn paspoort laten zien aan het douanemannetje. Na wat winkelen keek ik nog een keer op het bord met vluchtinformatie. De vertraging stond er niet meer op, in plaats daarvan stond dat we moesten wachten op verdere informatie. Even aan iemand van Schiphol gevraagd. Blijkbaar doet EasyJet wel vaker gekke dingen als het op vertraging neer komt. Ik wilde 100% zeker zijn dat mijn naam niet omgeroepen zou worden. Snel door de lange gang richting de H-gates gerend en naar duidelijkheid gevraagd bij de EasyJet desk. Mijn vlucht vertrok tóch op tijd! Snel naar de handbagage controle en naar mijn gate. Op de informatieborden stond nog steeds niks over mijn vlucht. Er waren dan ook redelijk wat gefrustreerde gezichten bij onze gate toen pas op het moment dat er geboard ging worden, er wat op het scherm kwam te staan. Gelukkig ging vanaf daar alles goed en ging de vlucht prima! Heel grappig: EasyJet heeft kleine vliegtuigen en er zijn dus maar 4/5 personen aanwezig als cabincrew. Normaal gesproken zijn dat 4 vrouwen en soms een keer een man. Dit keer bestond de cabincrew uit 5 mannen, erg leuk.

Na al dat gestress op Schiphol was ik erg blij dat ik mijn bagage snel gevonden had. OP NAAR M'N HOST FAMILY! Eenmaal in de arrivals hal, zag ik maar geen bekende gezichten. Zoeken, zoeken, zoeken, nee. Bellen dan: het nummer bestaat niet. Top. Ik naar iemand toegelopen om te vragen of een Engels mobiel nummer er zo uit kon zien. Nee, er moest nog een 0 voor. EINDELIJK contact. Er waren files en m'n host mum zat vast in het verkeer, ze was er bijna! Toen ze er dan was, was het meteen goed en gezellig! In de auto lekker kunnen praten over alles en niets, heel fijn. Toen we thuis kwamen waren m’n host dad en de kids bezig met een kleding kast voor I (I is het meisje van 3) Ik werd heel enthousiast ontvangen en hebben met z’n allen gegeten. R (Het jongetje van 1,5) bleef maar naar me staren en giechelen, heel schattig. Na het eten kreeg ik een rondleiding en heb ik de kindjes hun cadeautjes gegeven. Ik wilde Nederlandse dingetjes geven en ik kwam uit op Woezel en Pip. Woezel en Pip zijn momenteel bij de kids at nursery. Ze zijn er echt obsessed mee! ‘DOGGY!’ Zo leuk. Na de rondleiding en het uitpakken van een van m’n koffers hebben we nog eventjes wat gespeeld. S (m’n host dad) ging met zijn broer weg, dus zijn K (m’n host mum), de kids en ik naar the Hurlingham Club gegaan met grandma Gaga, K’s moeder. The Hurlingham club is best wel fancy en als je er lid van bent ben je heeeeeel lucky, want de wachtlijst is 15 jaar. Het is er echt prachtig, mooi groen en er is zo veel te doen voor alle leeftijden! En er zijn veel kastanjes en kastanjes rapen vinden de kinderen erg leuk! Na een tijdje waren de kinderen heel moe en hebben we thee en juice gedronken en zijn we naar huis gegaan. Ik ben naar boven gegaan om ook m’n andere koffer uit te pakken terwijl K het eten klaar ging maken. Kinderen eten hier eerder dan de ouders, best praktisch want dan kun je al je aandacht op de kinderen gooien zonder dat je eten koud wordt. R is nog jong, maar kan al helemaal zelf eten en eet gewoon met de pot mee. Natuurlijk iets meer geprakt. Na het eten ziet hij eruit alsof hij het allemaal in zijn gezicht heeft gesmeerd, maar het is allemaal heel schattig. Toen heb ik nog wat met de kids gespeeld en toen vroeg K aan I of de doggies jongetjes of meisjes waren. ‘Wozel (iedereen hier noemt hem maar Wozel, want Woezel lukt niet, haha) is a boy, because he has a beard. It’s a dog with a beard! A dog with a beard!’ ze zei het zo schattig, ik kan het niet op een blog uitleggen. S kwam thuis en toen gingen de kids in bad. R wilde er telkens uit, maar hij moest gewassen worden. Boos hoofdje. Na bad kregen ze hun melk en gingen ze naar bed. Daarna vond ik een mooi moment om S en K de dingen te geven die ik voor ze had gekocht. Speculaas, Stroopwafels, Hagelslag, Dutch tea en oordopjes voor als ik vals aan het zingen ben. Toen was het tijd voor ons om te eten. Het was heerlijk. Voor de eerste keer Mashed Potatoes op. Daar kan ik wel aan wennen! Na het eten hebben we nog wat gepraat en toen ben ik naar bed gegaan. Ik was echt heel moe, maar het was een hele leuke dag.

Zondag 21 september

Na heerlijk geslapen te hebben werd ik wakker van een brabbelend jongetje beneden. Snel omgekleed en naar beneden gegaan om gezellig mee te ontbijten. Na het eten werd er een kist op tafel gezet en riep R al heel hard ‘BUBBLES!’ Bellen blazen, R’s potje met bellenblaas vasthouden onder vel protest omdat hij het zelf vast wil houden/om wil gooien en proberen R uit te leggen hoe je bellen moet blazen, maar hij bleef het stokje voor zijn voorhoofd of neus houden tijdens het blazen. I was rustig aan het kleuren en alles wat zijn zus doet, wil R ook. I was een dinosaurus kleurplaat aan het inkleuren en toen hebben we samen een Dinosaur song gezongen. Het was eigenlijk om de beurt het woord “Dinosaur” zingen op een gekke manier. Toen hebben we een stuk Happy Feet gekeken en daarna gingen de kindjes omkleden. I wilde graag haar Tinkerbell jurkje aan. Ja, ze is gek op jurkjes en op Disney, hoe geweldig als die dingen gecombineerd kunnen worden! Op R’s kamertje staat een enorme box met kleine boekjes van Thomas de trein. I wilde graag dat ik er eentje voorlas. ‘Can I sit on your lap, please?’ Ja, ik smolt weg. Na 3 boekjes zijn we naar beneden gegaan om schoenen aan te doen. Ook moest I haar haar geborstelt worden. S wilde dat doen, maar ze protesteerde. ‘No, I want Tamara to do it!’ Dat heb ik met een grote glimlach gedaan. K, de kids en ik zijn toen wat boodschapjes gaan doen, met allemaal een stroopwafel/stroepwaffel in de hand. Ik was m’n borstel vergeten, dus die heb ik ook maar even gekocht. R zat helemaal onder het caramel, wat in de winkels wat grappige gezichten opleverde. Ja, de kindjes zijn super schattig! Thuis hebben we gegeten en daarna zijn we weer naar the Hurlingham gegaan waar kennissen heen zouden komen voor een playdate, maar ze hadden wat vertraging, dus zou de playdate later thuis plaats vinden. Bij the Hurlingham lieten de kinderen me zien waar de schapen stonden. Ze waren heel enthousiast over de schapen, zaterdags ook al. De schapen zijn twee nep schapen ergens tussen de bomen en de kids vinden ze geweldig. Nadat de grond bijna kastanje-vrij was gemaakt, gingen we weer richting huis, want de mensen voor de playdate stonden al voor de deur! De playdate was chaos, maar wel leuk. Nadat de kids gegeten hadden, kregen ze een ijslolly. I kan dat als 3 jarige gewoon al eten, maar R echt nog niet. Die houd het tegen zijn mond aan en dat is het. Dus ik heb telkens met mijn vinger het zachte van het ijsje afgehaald en het gevoerd. Hij keek zo gelukkig. Ik probeerde voor te doen hoe je aan een ijsje moet likken en maakte er een hap-geluidje bij. Hij vond het hilarisch en tussen het lachen door deed hij me na. Na de playdate zijn de kids weer in bad geweest. R vond bad altijd heel leuk, maar sinds een paar dagen niet meer. Hij wilde er telkens uit. Gisteren werd duidelijk waarom. S en K hadden een nieuw anti-slip matje gekocht voor in bad, in de vorm van een krokodil. Toen het matje eruit was, was alles prima en kon R gelukkig badderen. Voor ons een hilarisch momentje, maar hij keek zo verschrikkelijk bang toen S de mat uit het water haalde. Toen zijn we weer naar beneden gegaan waar S ging koken, en K en ik gingen met de kids op de bank een boekje lezen. Na 2 bladzijden werd de voordeur open gedaan en schoten de kinderen omhoog. Ze zijn helemaal gek van “grandma Gaga” en “Papa” (oma en opa). Na flink wat protest van vooral R gingen de kids naar bed en was het etenstijd. Weer was het eten heerlijk. “Grandma Gaga” vertelde dat ze lunch had gehad met een Afrikaanse vriendin en ze had over mij vertelt. En die vriendin had gezegt dat ik de kinderen het woord, (SORRY VOOR GROF TAALGEBRUIK LIEVE LEZERS!), godverdomme moest leren. Het klonk hilarisch en ik moest zo hard lachen en na uitleg bleven ze het woord maar tegen me zeggen. Britten vinden het leuk om te plagen, vertelde “Papa” me. Na het eten gingen opa en oma naar huis en toen “Papa” de deur uit wilde gaan, draaide hij zich om om het slechte woord nog een keer tegen me te zeggen. Na wat uitleg over vandaag van S en K, ben ik naar bed gegaan, weer ontzettend moe!

Maandag 22 september

Een klein stukje over vanochtend. Ik had 4 wekkers gezet, 6:00, 6:05, 6:10 en 6:15. 5:58 stond ik al naast m’n bed. Nee, ik kom nooit te laat. Rustig omgekleed en tas ingepakt. 6:35 naar beneden. 6:45 de kindjes wakker maken. R is een ochtendmens, I absoluut niet. Nadat de kids aangekleed waren zijn we naar beneden gegaan om schoenen en jasjes aan te doen. Deze week gaat er nog elke dag iemand mee om de kinderen weg te brengen en op te halen, gelukkig. Eerst zijn we mijn oystercard op gaan laden, toen zijn we naar de bus gelopen, hebben ze me de buurt van de nursery laten zien en toen hebben we de kinderen naar hun klasjes gebracht. K moest werken, dus zijn we snel naar Starbucks gegaan om koffie te halen en toen ben ik zelf teruggelopen naar de bushalte. Onderweg daarheen kwam ik een parkje tegen en daar ben ik eventjes doorheen gelopen. Ik heb mijn koffie opgedronken terwijl ik kon kijken naar vechtende eekhoorns. Eekhoorns zijn hier heel normaal. Ze lopen ook heel vaak door de achtertuin. Ik vind het geweldig. Toen de bus gepakt naar huis. Snel even Shampoo, Conditioner, tandpasta en een fruitsalade gekocht om thuis op te eten. Snel even al het speelgoed opgeruimd en mijn eigen kamer weer okay gemaakt.

En dat brengt ons bij nu. Ik heb het tot nu toe heel fijn. Mijn host family is heel leuk en gezellig, de kids zijn schatjes. En ik voel me echt thuis hier. Ik zal vandaag ergens gaan vragen of ik namen mag gebruiken en foto’s mag plaatsen.

Sorry voor eventuele fouten en het te veel gebruiken van het woord “toen”.

Liefs,

Tamara